1880-1881 yılları arasında inşa edilen konağı, köyde Çoka ismiyle bilinen bir Rum’un yaptırdığı bilinmektedir. Mübadeleden sonra İbrahim Yılmaz ve ailesi konağa yerleşmiş ve uzun yıllar boyunca burada yaşamışlardır. Dış cephe renginden dolayı köy halkı tarafından “beyaz konak” olarak bilinen yapı günümüzde özel mülkiyette olup, otel olarak hizmet vermesi planlanmaktadır. İki katlı ve düz çatılı olan yapı, dikdörtgen planlıdır.
Doğu cephesinde yer alan kapı ile açık bir avluya çıkılmaktadır. Avlunun kuzey-batı cephesinde, iyi korunmuş olan ve kapısının üzerinde bir haç kabartması olan bir şapel bulunmaktadır. Yapının yığma teknik ile yapılan duvarlarında taş; kapı, tavan ve pencere elemanlarında ise orijinalinde ahşap malzeme kullanılmıştır. Yapının üst katında, geleneksel Osmanlı ev mimarisinin en önemli ve karakteristik mekanlarından biri olan “hayat” yapısı dikkat çekmektedir. Yapının cephesinde yer alan bu yarı açık alan, silindir kolonlu ve üç yarım dairesel kemerlerle cepheye hareketlilik katmıştır. Onun hemen yanındaki, cephenin kapalı çıkma tarzındaki bölümünün kat silmelerindeki taş konsollar ile pencere çerçevesinin üst kısmındaki taş kabartma süslemeler de cepheyi canlandırmaktadır. Buradaki üç pencerenin üzerinde stilize birer hayat ağacı motifi bulunur. Merkezdeki hayat ağacı tasvirinin üzerine konmuş bir kuş figürü dikkat çekmektedir.
Kemerlerin üzerinde ve pencerelerin etrafında yer alan, adeta dantel gibi işlenmiş olan mimari plastik süslemeler, bölgede çalışan maharetli taş ustaları tarafından yapılmış taş oymacılığının güzel bir örneğini yansıtmaktadır. Konağın giriş kapısının çaprazındaki, sonradan inşa edilen ve yapıyla ilişkilendirilen kemerli köşk yapısı, köyde mübadele öncesi örneklerine rastladığımız, “pavilyon” tarzında inşa edilen ve pek çoğunun müzikhol olarak kullanıldığını bildiğimiz mimari tarzda yapıldığı dikkat çekmektedir.
